استراتژی ها و شیوه های افزایش چسبندگی بین فویل های رنگدانه و بسترهای پلاستیکی

1. عوامل اصلی موثر بر چسبندگی فویل رنگدانه
چسبندگی بین فویل پیگمنت و ماتریس پلاستیکی تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرد که در این میان نوع پلاستیک، عملیات سطحی فویل رنگدانه و شرایط فرآوری از مهمترین عوامل هستند.

انواع پلاستیک: انواع پلاستیک ها ساختار شیمیایی و خواص فیزیکی متفاوتی دارند. این تفاوت ها مستقیماً بر پراکندگی و چسبندگی فویل های رنگدانه در پلاستیک تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، تفاوت های قابل توجهی در ظرفیت جذب فویل های رنگدانه بین پلاستیک های قطبی (به عنوان مثال، نایلون، پلی وینیل کلراید) و پلاستیک های غیر قطبی (به عنوان مثال، پلی اتیلن، پلی پروپیلن) وجود دارد. پلاستیک های قطبی به احتمال زیاد پیوندهای شیمیایی با فویل رنگدانه تشکیل می دهند و در نتیجه چسبندگی را بهبود می بخشند.
عملیات سطحی فویل پیگمنت: خواص سطحی فویل پیگمنت تاثیر مستقیمی بر استحکام پیوند آن با ماتریس پلاستیکی دارد. سطح فویل رنگدانه ای تصفیه نشده ممکن است حاوی ناخالصی، روغن یا اکسید باشد که سازگاری و پیوند آن با ماتریس پلاستیکی را کاهش می دهد. بنابراین، درمان اصلاح سطح فویل رنگدانه، مانند عملیات شیمیایی، سنگ زنی فیزیکی یا عملیات پلاسما، می تواند به طور موثری خواص سطحی آن را بهبود بخشد و نیروی پیوند با ماتریس پلاستیکی را بهبود بخشد.
شرایط پردازش: شرایط پردازش نیز یکی از عوامل کلیدی موثر بر چسبندگی فویل های رنگدانه است. پارامترهای پردازش مانند دمای پردازش، زمان اختلاط و سرعت برش بر وضعیت پراکندگی فویل رنگدانه در پلاستیک و درجه ترکیب با ماتریس پلاستیک تأثیر می‌گذارند. شرایط پردازش مناسب تضمین می کند که فویل رنگدانه به طور یکنواخت در پلاستیک پراکنده شده و پیوند خوبی با ماتریس پلاستیکی ایجاد می کند.
2. استراتژی ها و شیوه های افزایش چسبندگی
در پاسخ به عوامل موثر فوق، می‌توانیم استراتژی‌های زیر را برای افزایش چسبندگی بین فویل رنگدانه و ماتریس پلاستیکی اتخاذ کنیم:

انتخاب نوع پلاستیک مناسب: بسته به نیازهای خاص محصول و ماهیت فویل رنگدانه، انتخاب نوع پلاستیک مناسب برای بهبود چسبندگی اساسی است. برای محصولاتی که نیاز به چسبندگی بالا دارند، می توان اولویت را به استفاده از پلاستیک های قطبی یا افزودن سازگار کننده های قطبی برای بهبود قطبیت پلاستیک داد و در نتیجه ظرفیت جذب فویل رنگدانه را افزایش داد.
اصلاح سطح فویل پیگمنت: اصلاح سطح فویل رنگدانه وسیله ای موثر برای بهبود استحکام پیوند آن با ماتریس پلاستیکی است. از طریق روش‌هایی مانند عملیات شیمیایی، آسیاب فیزیکی یا درمان پلاسما، ناخالصی‌ها و لکه‌های روغن روی سطح فویل رنگدانه را می‌توان حذف کرد و زبری سطح و گروه‌های عملکردی فعال آن را افزایش داد و در نتیجه سازگاری و پیوند با ماتریس پلاستیکی را بهبود بخشید.
بهینه سازی شرایط پردازش: در طول فرآیند پردازش پلاستیک، با تنظیم پارامترهای فرآیند مانند دمای پردازش، زمان اختلاط و سرعت برش، می توان وضعیت پراکندگی فویل رنگدانه در پلاستیک و درجه ترکیب با ماتریس پلاستیک را بهینه کرد. شرایط پردازش مناسب تضمین می کند که فویل رنگدانه به طور یکنواخت در پلاستیک پراکنده شده و پیوند خوبی با ماتریس پلاستیکی ایجاد می کند و در نتیجه چسبندگی را بهبود می بخشد.
افزودن سازگار کننده یا عامل جفت کننده: افزودن مقدار مناسبی از سازگار کننده یا عامل جفت کننده به فرمول پلاستیکی می تواند سازگاری و نیروی پیوند بین فویل رنگدانه و ماتریس پلاستیکی را بیشتر بهبود بخشد. سازگار کننده می تواند کشش سطحی بین فویل رنگدانه و ماتریس پلاستیکی را کاهش دهد و ترکیب محکم این دو را تقویت کند. عامل جفت کننده می تواند یک پیوند شیمیایی بین فویل رنگدانه و ماتریس پلاستیکی ایجاد کند و در نتیجه چسبندگی را بهبود بخشد.